Teoman - Uçurtmalaradd

F          Am        A#      F
En sevdiği renk mor olan kadın
F       Am        A#
En sevdiği kelime “asi”
F          Am        A#      F
En sevdiği oyun incitmek beni
A#                              F
Hıncı, çocukluktan kalma yara izi

F         Am         A#     F
Zamanı, yaralarla ölçen kadın
F     Am      A#
Geçmişiyle kavgalı
F        Am         A#            F
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
A#                    F
İsyankar... Gündüzleri.

F          Am        A#         F
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali             )
F          Am             A#         F         )
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı     )
A#                F                            )
Ne gidebildik kendi yolumuza                  )
Gm          F    Gm         F                 )   Nak.
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
Gm          F    Gm         F                 )
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
F   A#   F   Am Gm   F                         )
Senle ben.. Senle ben..                       )

F         Am        A#     F
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
F       Am         A#
Gene de en büyük zararı kendine
F       Am       A#           F
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
A#                             F
Ekmek kırıntıları bırakıp geride...
F          Am      A#      F
En sevdiği ses, çocuk sesi
F              Am              A#
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
F       Am      A#           F
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
A#                            F
Sırf bi gün çekip gidebilmek için..

Nak.

F        Am   A#         F
Gene de bulup birbirimizi,
F        Am      A#
Aldatma pahasına sevdiklerimizi.
F         Am    A#        F
Ağlayarak seviştiğim kadın,
A#                             F
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali...

Nak.

F        Am       A#            F
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
F    Am     A#        F
Hep tek başıma, Uyandım...