Teoman - Uçurtmalaradd

A          C#m        D      A
En sevdiği renk mor olan kadın
A       C#m        D
En sevdiği kelime “asi”
A          C#m        D      A
En sevdiği oyun incitmek beni
D                              A
Hıncı, çocukluktan kalma yara izi

A         C#m         D     A
Zamanı, yaralarla ölçen kadın
A     C#m      D
Geçmişiyle kavgalı
A        C#m         D            A
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
D                    A
İsyankar... Gündüzleri.

A          C#m        D         A
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali             )
A          C#m             D         A         )
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı     )
D                A                            )
Ne gidebildik kendi yolumuza                  )
Bm          A    Bm         A                 )   Nak.
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
Bm          A    Bm         A                 )
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
A   D   A   C#m Bm   A                         )
Senle ben.. Senle ben..                       )

A         C#m        D     A
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
A       C#m         D
Gene de en büyük zararı kendine
A       C#m       D           A
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
D                             A
Ekmek kırıntıları bırakıp geride...
A          C#m      D      A
En sevdiği ses, çocuk sesi
A              C#m              D
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
A       C#m      D           A
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
D                            A
Sırf bi gün çekip gidebilmek için..

Nak.

A        C#m   D         A
Gene de bulup birbirimizi,
A        C#m      D
Aldatma pahasına sevdiklerimizi.
A         C#m    D        A
Ağlayarak seviştiğim kadın,
D                             A
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali...

Nak.

A        C#m       D            A
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
A    C#m     D        A
Hep tek başıma, Uyandım...