Teoman - Uçurtmalar

C          Em        F      C
En sevdiği renk mor olan kadın
C       Em        F
En sevdiği kelime “asi”
C          Em        F      C
En sevdiği oyun incitmek beni
F                              C
Hıncı, çocukluktan kalma yara izi

C         Em         F     C
Zamanı, yaralarla ölçen kadın
C     Em      F
Geçmişiyle kavgalı
C        Em         F            C
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
F                    C
İsyankar... Gündüzleri.

C          Em        F         C
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali             )
C          Em             F         C         )
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı     )
F                C                            )
Ne gidebildik kendi yolumuza                  )
Dm          C    Dm         C                 )   Nak.
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
Dm          C    Dm         C                 )
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
C   F   C   Em Dm   C                         )
Senle ben.. Senle ben..                       )

C         Em        F     C
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
C       Em         F
Gene de en büyük zararı kendine
C       Em       F           C
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
F                             C
Ekmek kırıntıları bırakıp geride...
C          Em      F      C
En sevdiği ses, çocuk sesi
C              Em              F
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
C       Em      F           C
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
F                            C
Sırf bi gün çekip gidebilmek için..

Nak.

C        Em   F         C
Gene de bulup birbirimizi,
C        Em      F
Aldatma pahasına sevdiklerimizi.
C         Em    F        C
Ağlayarak seviştiğim kadın,
F                             C
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali...

Nak.

C        Em       F            C
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
C    Em     F        C
Hep tek başıma, Uyandım...