Teoman - Uçurtmalaradd

D          F#m        G      D
En sevdiği renk mor olan kadın
D       F#m        G
En sevdiği kelime “asi”
D          F#m        G      D
En sevdiği oyun incitmek beni
G                              D
Hıncı, çocukluktan kalma yara izi

D         F#m         G     D
Zamanı, yaralarla ölçen kadın
D     F#m      G
Geçmişiyle kavgalı
D        F#m         G            D
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
G                    D
İsyankar... Gündüzleri.

D          F#m        G         D
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali             )
D          F#m             G         D         )
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı     )
G                D                            )
Ne gidebildik kendi yolumuza                  )
Em          D    Em         D                 )   Nak.
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
Em          D    Em         D                 )
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
D   G   D   F#m Em   D                         )
Senle ben.. Senle ben..                       )

D         F#m        G     D
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
D       F#m         G
Gene de en büyük zararı kendine
D       F#m       G           D
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
G                             D
Ekmek kırıntıları bırakıp geride...
D          F#m      G      D
En sevdiği ses, çocuk sesi
D              F#m              G
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
D       F#m      G           D
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
G                            D
Sırf bi gün çekip gidebilmek için..

Nak.

D        F#m   G         D
Gene de bulup birbirimizi,
D        F#m      G
Aldatma pahasına sevdiklerimizi.
D         F#m    G        D
Ağlayarak seviştiğim kadın,
G                             D
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali...

Nak.

D        F#m       G            D
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
D    F#m     G        D
Hep tek başıma, Uyandım...