Teoman - Uçurtmalaradd

B          D#m        E      B
En sevdiği renk mor olan kadın
B       D#m        E
En sevdiği kelime “asi”
B          D#m        E      B
En sevdiği oyun incitmek beni
E                              B
Hıncı, çocukluktan kalma yara izi

B         D#m         E     B
Zamanı, yaralarla ölçen kadın
B     D#m      E
Geçmişiyle kavgalı
B        D#m         E            B
Tanrı'ya sığınan kız çocuğu geceleri,
E                    B
İsyankar... Gündüzleri.

B          D#m        E         B
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali             )
B          D#m             E         B         )
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı     )
E                B                            )
Ne gidebildik kendi yolumuza                  )
C#m          B    C#m         B                 )   Nak.
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
C#m          B    C#m         B                 )
Rüzgarda savruk, başına buyruk                )
B   E   B   D#m C#m   B                         )
Senle ben.. Senle ben..                       )

B         D#m        E     B
Kırdığı kalpleri dizmiş ipe,
B       D#m         E
Gene de en büyük zararı kendine
B       D#m       E           B
Ayak izlerini kuşlar yesin diye,
E                             B
Ekmek kırıntıları bırakıp geride...
B          D#m      E      B
En sevdiği ses, çocuk sesi
B              D#m              E
Oysa anne olmayı istememiş yıllar var ki kendi,
B       D#m      E           B
Hiç bir zaman kök salmamış ki,
E                            B
Sırf bi gün çekip gidebilmek için..

Nak.

B        D#m   E         B
Gene de bulup birbirimizi,
B        D#m      E
Aldatma pahasına sevdiklerimizi.
B         D#m    E        B
Ağlayarak seviştiğim kadın,
E                             B
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali...

Nak.

B        D#m       E            B
Kaç gece göğsünde uyuduğum kadın,
B    D#m     E        B
Hep tek başıma, Uyandım...