Şükriye Tutkun - Ayrılıklar Bahaneymişadd

Em               D                  Em
Uzun bir ağaç gölgesinde dalıversem uykuya 
Em               D                   Em
Geceler boyu uyanmasam karşı dursam korkuya
Am                          Bm
Ne de çabuk geçermiş günler farkına varmayınca 
Am                      Bm
Yağmurlar uzak düşermiş yaşlı bir yüz ağlayınca 
Em                      B
Birileri yolları kesmiş öfke dolmuş düşlere 
B7                    Em
Ayrılıklar bahaneymiş söz gerekmez gönlüme 
     Am      Bm      Em
Hadi gel ölüm. İzindeyim.