Şükriye Tutkun - Ayrılıklar Bahaneymiş

Am               G                  Am
Uzun bir ağaç gölgesinde dalıversem uykuya 
Am               G                   Am
Geceler boyu uyanmasam karşı dursam korkuya
Dm                          Em
Ne de çabuk geçermiş günler farkına varmayınca 
Dm                      Em
Yağmurlar uzak düşermiş yaşlı bir yüz ağlayınca 
Am                      E
Birileri yolları kesmiş öfke dolmuş düşlere 
E7                    Am
Ayrılıklar bahaneymiş söz gerekmez gönlüme 
     Dm      Em      Am
Hadi gel ölüm. İzindeyim.