Osman Öztunç - Geri Gelen Mektup

Am                 Dm          Am
Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Am                 G              Am
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu.
Am                 Dm          Am
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Am        C         G            Am
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.

Am                 Dm           Am
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse,
Am                 G              Am
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse,
Am                 Dm         Am
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Am        C         G            Am
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…

Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.

Gözler ki birer parçasıdır sende İlah'ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!